ما آلوده حسادت وکینه ایم ،کینه به همه چیز وهمه کس .فقر،فقر،فقر...
،فقر مغز استخوان ما از کثافت ولجن انباشته است .این افسانه است که میگویند:
"ملتی که گرسنه است ،ایمان واخلاق وخدا ندارد".
من برای تو بسیاری از کشورهای جهان راکه پس از جنگ جهانی دوم "هیچ "بودند ودر"گرسنگی مطلق" همه چیز شدند را مثال می آورم ،از چین تا آلمان .
آنچه مانع ایمان ووجدان می شود فقر نان وپیرهن نیست ،فقر اخلاق ومعنویت است .
"کارد بخورد به ان شکمی که همه ی هدف یک جامعه یا یک ملت را تشکیل می دهد ."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر