۱۳۸۹ آبان ۲۸, جمعه

افسوس ای فسرده چراغ…

افسوس ای فسرده چراغ ! 
از تو
ما را امید و گرمی و شوری بود
وین کلبه گرفته مظلم را
از پرتو وجود تو نوری بود.

"احمد شاملو"

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر