ما وضعيت غريبی در اين دنيا داريم.
همه ی ما برای سفر کوتاهی به دنيا می آييم، و بی آنکه بدانيم چرا،
گاهی به نظرمان می رسد که جهان مقصودی الاهی دارد.
اما از ديدگاه زندگی روزمره، يک چيز را می دانيم:
اينکه زندگی مان وابسته به ديگر آدميان است ،
و بيش از همه وابسته به کسانی که
سعادت مان در گرو لبخند و بهروزی شان است.
سعادت مان در گرو لبخند و بهروزی شان است.
"آلبرت انشتين"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر